Zelfgemaakte narutomaki

Een heerlijk narutomaki-recept dat elke kom ramen opfleurt

Terwijl je geniet van een dampende kom shoyu-ramen, valt je misschien een wit wolkje met een roze spiraal op dat tussen de verder bruine ingrediënten drijft. Dat is vrijwel zeker narutomaki, een Japanse fishcake.

Wat is narutomaki?

Kort gezegd is narutomaki een Japanse witte fishcake met een roze spiraal vanbinnen. Het witte deel bestaat uit surimi, een pasta van fijngemalen vis die wordt uitgespoeld en gemengd met een beetje suiker.

Doordat de vis grondig wordt gespoeld, heeft hij nauwelijks een uitgesproken vissmaak. De surimi-industrie is enorm in Japan; naar schatting 2-3 % van de wereldwijde visvangst wordt hiervoor gebruikt.

Meestal wordt magere witvis gebruikt, zoals koolvis of heek, net zoals bij Koreaanse eomuks (fish cakes).

Om de houdbaarheid te verlengen wordt suiker en soms mirin toegevoegd, een techniek uit de tijd dat er nog geen koelkasten bestonden. Daarna wordt de surimi tot een rol gevormd en gestoomd.

Voor het kenmerkende spiraalpatroon wordt een deel van de surimi roze of rood gekleurd voordat de rol wordt opgerold.

De naam heeft niets met de anime “Naruto” te maken, maar verwijst naar de Straat van Naruto in Japan. Deze zeestraat tussen Awaji en Shikoku staat bekend om zijn krachtige stromingen en draaikolken, wat het roze spiraalmotief van narutomaki verklaart.

De geschiedenis van narutomaki

Om de oorsprong van narutomaki te begrijpen, moeten we kijken naar de geschiedenis van vispasta in Japan. Er zijn aanwijzingen dat men al tijdens de Heian-periode (794-1192) van deze pasta genoot. Toen werd hij op een bamboestok geregen en boven het vuur geroosterd, de voorloper van de moderne chikuwa.

Narutomaki zelf dook pas in de 16e eeuw op. Volgens het Edo-boek “Konnyaku Hyaku chin” werd hij destijds gegeten, gewikkeld in kelp of tofuvellen.

Waar we hem nu vooral als topping voor ramen kennen, werd narutomaki oorspronkelijk gebruikt als garnituur voor soba en udon. Toen ramen populair werd, stapten sommige soba-chefs over en namen zij narutomaki mee naar hun nieuwe bowls.

Zoals eerder genoemd zijn veel componenten van shoyu-ramen, zoals chashu, bamboescheuten (menma) en de bouillon op basis van bijvoorbeeld dashi, behoorlijk bruin.

Met zijn roze spiraal brengt narutomaki precies het beetje kleur dat zo’n kom nodig heeft, wat zijn populariteit verklaart. Nu tonkotsu-ramen (getrokken van varkensbotten) terrein wint op shoyu-ramen, neemt het gebruik van narutomaki als topping echter langzaam af.

Verschil tussen narutomaki en kamaboko

Simpel gezegd is elke narutomaki een vorm van kamaboko, maar niet elke kamaboko is narutomaki. Kamaboko bestaat in meerdere varianten, waarvan de bekendste de roze en de witte blokken zijn.

Bij de roze variant omringt een roze rand een witte kern, terwijl de witte variant volledig wit is. Een andere vorm is chikuwa, een holle buis met een geroosterd buitenkantje die vaak in oden verschijnt of wordt gefrituurd als tempura.

Er zijn bovendien surimistokjes met krabsmaak, gemaakt van vispasta die op smaak is gebracht met krabextract en vaak in norivellen wordt gerold voor sushirollen.

Kortom, narutomaki is een specifieke kamaboko, direct herkenbaar aan zijn roodroze spiraal.