Karaage-kip

Een even heerlijk als authentiek recept voor de beroemde Japanse karaage-kip

Karaage-kip (Japanse gefrituurde kip) is zonder twijfel een van de lekkerste gefrituurde kipgerechten ter wereld en een echte klassieker uit de Japanse keuken.

Het is uitzonderlijk smaakvol, sappig en superkrokant. Kortom, het is echt de moeite waard om er wat tijd voor in de keuken te staan!

De combinatie van een drievoudige frituurmethode en de marinade zorgt voor een ongeëvenaarde krokantheid en sappigheid

Wat is echte karaage?

Gefrituurde kip maakte van oudsher geen deel uit van de Japanse keuken; frituren werd door de Portugezen geïntroduceerd, maar bleef lange tijd onpopulair omdat Japanners vet eten liever meden. Pas toen olie goedkoper werd, werden gefrituurde gerechten, zoals de tempura, populair bij de lagere klassen.

Na de Tweede Wereldoorlog, toen er voedselschaarste heerste, richtte de overheid grote pluimveebedrijven op in Usa, in de prefectuur Oita, wat uiteindelijk leidde tot de uitvinding van karaage.

Tegenwoordig vind je gefrituurde kip overal: in pubs, fastfoodzaken, gespecialiseerde winkels… en dat in duizenden varianten binnen Japan. Tot ergernis van puristen bestaat er niet maar één versie van karaage, want de term slaat niet op één welomschreven gerecht maar op een bereidingswijze

De echte definitie van karaage

Met een Aziatische kooksite zo populair als de mijne zou het eenvoudig zijn om op mijn hoge paard te springen en te roepen: “DIT IS DE ENIGE ECHTE VERSIE, ALS JE DIT OF DAT ZIET LIEGT MEN TEGEN JE, DAT IS GEEN KARAAGE”. Maar mijn Japanse vrienden zouden me dan gegarandeerd 150% uitlachen, en mijn vroegere docenten zouden me van regelrechte intellectuele oneerlijkheid betichten.

Karaage wordt dus bepaald door het proces: eerst marineer je de kip, daarna haal je haar door een laag meel. Dat verschilt van tempura of Amerikaanse fried chicken, waarbij het product in een vloeibaar beslag wordt gedoopt voor het frituren.

Is mijn recept authentiek? Absoluut. Is het de enige authentieke versie? Absoluut niet.

In dit artikel laat ik je een versie zien die is geïnspireerd op Tatsuta Age, een variant van karaage waarbij sojasaus aan de marinade wordt toegevoegd. Daardoor krijgt de kip een mooie roodachtige tint. Afhankelijk van de hoeveelheid aardappelzetmeel die je gebruikt, ontstaat er een rode basis met witte eilandjes erbovenop. Ik geef zelf de voorkeur aan een lichte coating, maar kies vooral wat jij lekker vindt.

De ingrediënten voor karaage-kip

De kip: Het is absoluut noodzakelijk kippendijen te gebruiken. Geen discussie. Goed, ok, als je echt niets anders hebt kun je filet nemen, maar geloof me: dijvlees is onovertroffen

De sake: het Japanse alcoholische drankje bij uitstek; onmisbaar voor een authentieke smaak.

Donkere sojasaus: Dit is een zoute sojasaus, maar geen lichte sojasaus. Verwissel ze dus niet! Gebruik bij voorkeur tamari-sojasaus, de echte Japanse sojasaus, of anders zoute Kikkoman. De smaken verschillen, maar het blijft heerlijk

Tips voor karaage-kip

In Japan gebruikt men meestal ontbeende kippendijen met vel; die hebben veel meer smaak dan kipfilet. Maar als je per se filet wilt, ga je gang, ik vergeef het je

In Europa worden kippendijen vaak met bot verkocht. Om tijd te besparen vraag ik mijn slager daarom het bot voor mij te verwijderen. En waarom houden we het vel eraan? Dat zorgt ervoor dat de karaage aan de buitenkant krokant blijft en dat het vlees binnenin sappig blijft, want tijdens het frituren smelten het collageen en vet in de huid

Volg je mijn instructies en lukt het je toch niet om het vel te behouden wanneer je de kip in blokjes snijdt? Geen paniek, het vlees blijft nog steeds heerlijk sappig.

Een ander erg populair Japans recept is mijn udon met rundvlees