Een heerlijk traditioneel Japans ontbijtgerecht van rijst en ei, perfect om de dag te starten!
Als je ‘s ochtends moeite hebt om uit bed te komen, is Tamago Kake Gohan het perfecte lokmiddel. Twijfel je? In Japan hoort dit gerecht al jaren bij het dagelijkse ontbijt. Het is verwarmend, hartig en vullend, een beetje zoals een English breakfast. Op dagen die vroeg beginnen is Tamago Kake Gohan dus je ideale energiebooster!
Tamago Kake Gohan, wat is het ?
Waar de ochtend voor velen staat voor zoet comfort met viennoiseries en met suiker bestreken toast, brengt Tamago Kake Gohan, of TKG (卵かけご飯), juist wat pit in je routine. Het blijft een troostrijk Japans gerecht; je hoeft niet meteen plankgas te geven bij het ontwaken, en het is bovendien in een handomdraai klaar.
Meer heb je niet nodig dan wat rijst, een rauw ei en een paar smaakmakers zoals sojasaus en mirin. Schep de rijst in een kom en leg er het rauwe ei bovenop.
Als topping kun je furikake strooien en wat nori in reepjes toevoegen. Geen paniek, het is minder heftig dan het lijkt. Roer alles door elkaar totdat het ei volledig opgaat in de rijst. Het resultaat is een romige textuur die doet denken aan een zoet-hartige risotto.
Het blijft een gerecht waar je misschien even aan moet wennen. Technisch gezien valt Tamago Kake Gohan onder de categorie Maze Gohan.
Wat is dat precies? Maze Gohan is een Japanse bereidingswijze waarbij de rijst eerst wordt gekookt en daarna wordt gemengd met seizoensingrediënten, die doorgaans apart worden gegaard. Dat is meteen het grote verschil met Takikomi Gohan (waaronder Mame Gohan valt!).
Bij Takikomi Gohan worden de ingrediënten juist samen met de rijst gekookt. Beide varianten delen wel dezelfde smaakmakers: sojasaus, dashi en mirin. Het verschil is subtiel, maar het zijn echt twee aparte gerechten.
Waar komt Tamago Kake Gohan vandaan ?
Bij doorgewinterde liefhebbers van de Japanse keuken doet het woord “Tamago” vast al een belletje rinkelen. Eeuwenlang aten Japanners echter geen eieren om religieuze redenen.
Pas in de Edo-periode (1603-1868) voegden zij eieren aan het menu toe. Inmiddels halen ze de schade dubbel en dwars in: denk aan Tamagoyaki, Omurice, Tamago Sando en nog veel meer.
Tamago Kake Gohan zou afkomstig zijn uit Misaki-chō in de prefectuur Okayama, in het zuiden van het Japanse eiland Honshu. Journalist Ginkgo Kishida geldt als de bedenker; hij introduceerde het gerecht tijdens het Meiji-tijdperk (1868-1912). Dankzij zijn vak verscheen het recept eerst in een tijdschrift en veroverde het vervolgens heel Japan.
Het gerecht werd razendsnel een populair ontbijt omdat het het lichaam alles biedt wat je nodig hebt om de dag goed te beginnen. Leuk weetje: het succes was zo groot dat het een eigen feestdag kreeg. Terwijl wij op 30 oktober Sint-Welkom vieren, staat in Japan Tamago Kake Gohan in de spotlights!
De hoofdingrediënten van Tamago Kake Gohan
Sushirijst: de reden dat we juist deze rijst kiezen is simpel: eenmaal gekookt is hij lekker kleverig, wat met eetstokjes wel zo praktisch is.
Eieren: we gebruiken een heel ei plus een extra dooier. Omdat ze rauw blijven is kwaliteit cruciaal, dus kies bij voorkeur voor eieren van vrije-uitloopkippen.
Lichte sojasaus: gebruik die met mate! Het is niet de bedoeling dat de rijst in sojasaus drijft en alle andere smaken verdoezelt. Een halve theelepel (pas aan naar smaak) is meestal genoeg om dit gerecht precies de juiste hoeveelheid zout te geven.
Mirin: dit condiment balanceert de sojasaus met zachte, zoete tonen. Zo blijft het gerecht in evenwicht – niet te zoet, niet te zout – dus overdrijf niet met de hoeveelheid.
Dashi: een beetje dashipoeder geeft een intense umamismaak, versterkt door soja en mirin. Een combinatie die altijd werkt.
Katsuobushi: die smaak proef je ook in dashi, omdat het daar oorspronkelijk van wordt getrokken, samen met kombu. Het zijn niets meer dan vlokken van gedroogde en gerookte bonito die, net als dashi, een flinke smaakboost geven.
Glutamaat: het abc’tje van de Aziatische keuken. In Europa gebruiken we het minder vaak, maar in Azië gaat het bijna overal doorheen. Net als zout is het een smaakversterker: het haalt de smaak van een ingrediënt omhoog zonder het overdreven zout te maken.
Furikake: dit is een mix van sesam, kelp, suiker, zout en glutamaat. Aan het eind is het gebruikelijk om extra toppings toe te voegen, zoals furikake, nori of nattō (gefermenteerde sojabonen). Kortom, een klein extraatje dat op rijst altijd scoort.
Tips om Tamago Kake Gohan te laten slagen
Is een rauw ei ‘s morgens niets voor jou? Vervang het dan door een Onsen Tamago. Zo proef je toch alle smaken van Tamago Kake Gohan.
Ben je wel nieuwsgierig? Roer de ingrediënten dan met eetstokjes tot het ei volledig is opgenomen en lichtgeel kleurt. Begin zuinig met de kruiding en bouw langzaam op; te veel sojasaus is heftig, zeker als je net wakker bent.
Nog een tijdsbesparende tip: gebruik rijst van de vorige dag. Even opwarmen, kruiden en klaar is kees!
Echte Tamago Kake Gohan
Uitrusting
Ingrediënten
- 150 g sushirijst ongekookt gewicht
- 1 ei
- 1 eidooier
Kruiden
- 0.5 theelepel lichte sojasaus voeg eventueel extra toe naar smaak
- 0.5 theelepel mirin
- 1 snufje zout naar smaak
- 1 snufje mononatriumglutamaat optioneel
- 0.5 theelepel dashi in poedervorm
- 1 theelepel katsuobushi fijngemalen
Toppings
- furikake naar smaak
- 2 vellen nori flinterdun gesneden
Instructies
- Kook de rijst volgens je favoriete methode.150 g sushirijst
- Schep de nog warme rijst in een kom en maak in het midden een kuiltje. Breek het hele ei erin.1 ei
- Voeg alle kruiden toe.0.5 theelepel lichte sojasaus, 0.5 theelepel mirin, 1 snufje zout, 1 snufje mononatriumglutamaat, 0.5 theelepel dashi, 1 theelepel katsuobushi
- Roer stevig met eetstokjes tot ei en kruiden volledig zijn opgenomen; het mengsel moet lichtgeel, schuimig en luchtig worden. Proef en breng eventueel verder op smaak.
- Bestrooi met furikake en nori, maak bovenop nog een klein kuiltje en laat daar de extra eidooier in glijden.1 eidooier, furikake, 2 vellen nori
Notities
Nutrition
Culinaire bronnen
Voor dit recept volgde ik de voortreffelijke versie van Serious Eats; na veel proefkoken kwam die het dichtst bij wat ik in restaurants heb gegeten. De smaakmakers zijn technisch gezien optioneel, maar in mijn ogen onmisbaar om je echt op reis te wanen. Laat ze dus niet weg!
Zin in wat extra pit? Strooi er dan nog een beetje togarashi over
