Zoete rodebonenpasta (Anko) zelf maken is makkelijker dan je denkt: je hebt alleen adzukibonen, suiker, water en zout !
In dit artikel ontdek je twee varianten: Tsubuan (grove pasta) en Koshian (fijne pasta). Heb je het basisrecept eenmaal onder de knie, dan zet je thuis moeiteloos de lekkerste Japanse zoetigheden op tafel.
Ben jij dol op Japanse snoepjes en desserts? Als je, net als ik, ze het liefst allemaal uitprobeert, is het tijd om Anko (饅子) te maken, oftewel zoete rodebonenpasta !
Dit is de meest klassieke en geliefde vulling van traditionele Japanse zoetigheden en gebak.
Of het nu gaat om Daifuku Mochi, Dango, Dorayaki, Taiyaki, Manju of Anpan, ze zitten stuk voor stuk vol anko en barsten van de rijke, gelaagde bonensmaak.
Wat is Anko?
Anko (餡子, あんこ), vaak simpelweg An (餡) genoemd, is een Japanse zoete rodebonenpasta van adzukibonen.
Het is veruit de meest gebruikte vulling in talloze Japanse lekkernijen. Ook in veel andere Aziatische desserts duikt deze zoete bonenpasta op, zo geliefd is zij. Voel je avontuurlijk? Smeer haar dan eens op je zelfgemaakte Japanse pannenkoeken.
Binnen de Japanse keuken staat het woord “Anko” of kortweg “An” meestal voor rodebonenpasta, maar er bestaan ook andere varianten, zoals:
- Shiroan (白 あ ん) : bereid met limabonen
- Kurian (栗 あ ん) : gemaakt van kastanjes, vergelijkbaar met kastanjepuree maar dan op zijn Japans
Hoe maak je rodebonenpasta anko?
In de basis kook je eerst de adzukibonen, plet je ze licht en zoet je de puree daarna met suiker.
Azuki, ook wel Adzuki geschreven, betekent letterlijk “kleine boon” (小豆) in het Japans. De bonen worden vooral verbouwd op Hokkaido. De grootste variëteit, Dainagon (大納言), is wat prijziger dan de standaard azuki.
Azukibonen zijn bij de meeste Aziatische supermarkten verkrijgbaar.
De 2 soorten anko (zoete rodebonenpasta)
Er zijn twee hoofdsoorten rodebonenpasta:
- Tsubuan (粒 あ ん) : grove pasta met deels hele bonen.
- Koshian (こ し あ ん) : fijne, zijdezachte pasta.
Hoe kies je welke je in recepten gebruikt?
Er is geen vaste regel: net als bij pindakaas kies je voor grof of glad puur naar smaak.
Hoe maak je tsubuan (dikke zoete rodebonenpasta)
Voor tsubuan (粒 あ ん) kook je de adzukibonen en zoet je ze met suiker. De schillen blijven grotendeels intact en niet alle bonen worden fijngestampt, waardoor een grove, smeerbare pasta ontstaat.
Hoe maak je koshian (fijne rodebonenpasta)
Traditioneel vraagt Koshian (こ し あ ん) wat extra stappen. Nadat de bonen zijn gekookt moet je:
- De gekookte adzukibonen door een fijne zeef wrijven om de schillen te verwijderen. Voeg indien nodig wat water toe en duw met de achterkant van een houten lepel.
- De puree in een ruime kom doen, met water vullen en 30 minuten laten staan. Giet af en herhaal dit twee keer (15 minuten en 5 minuten) tot het water helder blijft.
- De massa op een schone katoenen doek (of kaasdoek) gieten en zoveel mogelijk vocht uitknijpen. Je houdt een fijne, gladde pasta over.
- De pasta terug in de pan doen, mengen met suiker en zout en laten inkoken tot hij indikt. Dan is de koshian klaar!
Dat is flink wat spierwerk!
Daarom pakken thuiskoks er tegenwoordig gewoon een blender bij: even mixen en je hebt een fijne pasta, schil en al. Ik proef eerlijk gezegd nauwelijks verschil met de traditionele, tijdrovende methode.
In dit recept gebruik ik daarom de blender-methode.
Hoe bewaar je rodebonenpasta
In de vriezer blijft hij tot twee maanden goed; in de koelkast ongeveer vier dagen.
Eenvoudige zoete rodebonenpasta (anko)
Ingrediënten
- 200 g gedroogde azukibonen
- 1 L water
- 200 g kristalsuiker
- 0.25 zout (¼ tl)
Instructies
- Verzamel alle ingrediënten.
- Spoel de azukibonen en verwijder kapotte exemplaren.
- Doe de uitgelekte bonen in een grote pan en schenk er zoveel water bij dat ze 2–4 cm onder staan.
- Breng het geheel op middelhoog tot hoog vuur aan de kook.
- Zodra het water kookt, giet je de bonen af in een fijne zeef en doe je ze terug in dezelfde pan.
- Vul opnieuw aan met water tot de bonen weer 2–4 cm onder staan.
- Breng opnieuw aan de kook op middelhoog tot hoog vuur. Zodra het water borrelt, leg je een otoshibuta (houten inzetdeksel) op de bonen zodat ze minder tegen elkaar stoten.Zet het vuur lager naar middellaag en laat 1 tot 1½ uur zachtjes sudderen.
- Een deel van het water verdampt; voeg zo nodig heet water toe zodat de bonen onder blijven staan. Controleer na 1 uur: plet een boon tussen duim en wijsvinger. Valt hij moeiteloos uiteen, dan zijn de bonen gaar.
Tsubuan (grove rodebonenpasta)
- Giet de gare bonen af in een zeef.
- Doe de bonen terug in de pan, zet op middelhoog vuur en voeg de helft van de suiker toe.
- Roer tot de suiker is opgelost en voeg dan de rest toe.
- Blijf roeren tot alles goed gemengd is, voeg vervolgens het zout toe.
- Gebruik je de pasta voor zenzai (oshiruko), dan is ze nu klaar. Wil je een dikkere anko, laat het mengsel dan verder inkoken.
- Laat het vocht verder verdampen. Kun je met je spatel een streep over de bodem trekken die even zichtbaar blijft, zet dan het vuur uit. Geen zorgen als de pasta nog wat vloeibaar oogt; tijdens het afkoelen dikt ze nog in. Schep de anko op een platte schaal om volledig te laten afkoelen. De tsubuan is klaar.
Koshian (fijne rodebonenpasta)
- Giet de bonen af in een zeef en vang wat kookvocht op.
- Schep de bonen in een blender. Voeg indien nodig 1–2 eetlepels kookvocht toe en pureer tot een zijdezachte pasta.
- Doe de gepureerde bonen terug in dezelfde pan, zet op middelhoog vuur en roer er de helft van de suiker door.
- Blijf roeren tot de suiker is opgelost en voeg dan de rest toe.
- Laat de pasta indikken terwijl je blijft roeren. Voeg het zout toe en meng goed.
- Kun je met je spatel een streep over de bodem trekken die even zichtbaar blijft, zet dan het vuur uit. Geen zorgen als de pasta nog wat vloeibaar oogt; tijdens het afkoelen dikt ze nog in. Schep de anko op een platte schaal om volledig te laten afkoelen. De koshian is klaar.
