Recept voor tempurabeslag

Tempurabeslag is een Japans frituurdeeg waarmee je… werkelijk alles kunt frituren. Van groenten en vlees tot garnalen en zelfs sushi: niets ontsnapt aan de heilige tempura. Het is een van de populairste eetstijlen in Japan.

Tempurabeslag bestaat in de basis uit tarwebloem of rijstmeel, of een combinatie van beide, aangevuld met zout, bakpoeder en water.

Het is lichter dan westerse beignetdegen, maar compacter dan veel Aziatische degen, en je maakt het met koud water, afhankelijk van de gewenste textuur. Meestal is het razendsnel klaar; het exacte recept vind je aan het einde van dit artikel. Dat van de garnalenbeignets is een mooi ‘tussenin’-voorbeeld.

Mijn accras van kabeljauw zijn een goed voorbeeld van een ‘westers’ beignetdeeg.

De geschiedenis van tempura

De Japanners hebben een unieke gave om buitenlandse gerechten naar hun hand te zetten en ze aan te passen aan de Japanse smaak, waardoor iets totaal nieuws en origineels ontstaat. Tegen alle verwachtingen in is tempurabeslag daar een uitstekend voorbeeld van.

Deze frituurmethode werd in de jaren 1600 geïntroduceerd door Portugese missionarissen. Het oorspronkelijke gerecht is verdwenen, maar het ging om een maaltijd voor de vastentijd, waarbij in veel christelijke stromingen het eten van vlees verboden is.

De naam tempura komt eigenlijk van het Latijn ad tempora cuaresme, wat ‘in de tijd van de vasten’ betekent. De Japanners haalden dat door elkaar met de naam van het gerecht en noemden het vervolgens tempurabeslag. Oeps.

Tempurabeslag werd geïntroduceerd rond de stad Nagasaki. In die tijd was Japan afgesloten van de rest van de wereld. Het enige contact verliep via Portugese, Nederlandse en Chinese handelaren en missionarissen in deze havenstad…

De tempurafrituurtechniek was totaal nieuw in Japan. In tegenstelling tot de meeste landen ter wereld was er nooit een traditie geweest om voedsel te frituren.

Hoewel het naburige China al eeuwen gefrituurde gerechten kende en een groot deel van zijn culinaire cultuur eeuwen eerder Japan had bereikt, sloeg het frituren van voedsel daar nooit echt aan. 

Dood door tempura

Tempurahapjes werden al snel populaire snacks die tussen de maaltijden door werden geserveerd. Tokugawa Ieyasu, de eerste shogun van Japan, zou er dol op zijn geweest.

Volgens de overlevering stierf hij zelfs doordat hij te veel tempura at. Waarschijnlijk is het slechts een legende, maar is dat niet een veel smakelijker einde dan sneuvelen op het slagveld? 

Oorspronkelijk werd tempura vooral gebruikt voor balletjes van fijngesneden vlees en vis met groenten, sterk beïnvloed door de Portugese oorsprong. 

Rond de 18e eeuw gingen Japanse chef-koks echter experimenteren met het frituren van hele vissen en groenten.

Toen raakte het tempurabeslag volledig ‘verjapaniseerd’, omdat men in Japan enorm veel waarde hecht aan verse, zo natuurlijk mogelijke producten. Toen chefs hele groenten en vissen begonnen te frituren, waarbij hun unieke smaak en karakter behouden bleven, werd het een echt Japans gerecht.

Op dat moment evolueerde tempurafrituur ook van een eenvoudig tussendoortje tussen de maaltijden door tot een volwaardige maaltijd. bron

Recept voor tempurabeslag

Een recept dat je waarschijnlijk erg zal aanspreken, is dat van mijn garnalentempura